Mračna jesenja noć́. U malom selu, u zapadnom delu Kosova, u Dečanskom Pobrđu, kada su svi spavali, jedna devojka je hrabro napustila porodicu.

U to doba, 17-godišnja devojčica se nije mogla složiti sa unapred određenom sudbinom porodice; da se ne školuje i da prihvati rano stupanje u brak.

„Nemojte me veriti, jer neću ići“, rekla sam.

Time sam zadala  mnoge probleme svojoj majci, kao jednoj majci sa sedam nezaštićenih ćerki, „

Ova buntovna devojke i hrabra feministkinja je Xhejrane Lokaj. Danas ima 62 godine. Po završetku osmog razreda, tri godine je čekala na dopust svoje majke i oca da može da krene u srednju školu. Oni se nisu složili bez obzira na molbe nastavnika, direktora škole, predsednika omladine.

Odrasla je u porodici sa nasleđenom tradicijom i običajima, a oni ni na koji način nisu prihvatali školovanje devojčica i rodnu ravnopravnost.

Stoga je bekstvo bila jedina alternativa. Otišla je do policijske stanice u Dečanu sa zahtevom „želim da se školujem“. Ona je rano preuzela odgovornost za sebe, svojih šest sestara i porodice radi obrazovanja i unapređivanje položaja žena u društvu.  

Ovo su sećanja Xhejrane iz mladosti na odgovornost koju je preuzela na sebe i njome se vodila celog života.

„Ti si devojka i čuvaj se, pazi na ono o čemu pričaš i šta radiš“. „Momci su različiti, imaju slobodne noge“, ovim ona opisuje osnovnu razliku između žena i muškaraca u to doba.

Nakon mnogo godina, život je stavlja na iskušenje, poslana je na jugu Kosova, u izolovanom, planinskom i patrijarhalnom gradu. Počela je da radi u opštini Dečane kao babica, ali i promoviše vrednosti ravnopravnosti polova jer je nejednakost bolela njenu dušu.

Uspostavila je nevladinu organizaciju „Ženevska inicijativa Dragaša“ gde neumorno radi na sprečavanju ranih brakova i zagovara pristup obrazovanja za devojčice i žene u njenoj opštini. Ona se bori protiv predrasuda i potcenjivanja devojčica. „Ne , ova devojčica ne zna, ne može, da li se veruje ženi?“ Međutim, veoma je razočaravajuće kada se žene predaju nepravičnim izazovima …

Organizacija koju vodi Xhejrane, organizuje radionice i sastanke sa devojčicama udaljenih i dubljih planinskih sela koje čine albanska zajednica i Bošnjačko-Goranska zajednica. Do danas su realizovali mnoge projekte u različitim oblastima kao što su: ekonomsko osnaživanje, rodno zasnovano nasilje, nasilje u porodici, borba protiv trgovine ljudima, ravnopravnost polova, zdravlje.

Po nekim inicijativama, iako sa brojnim poteškoćama, danas je u opštini Dragaš povećan broj devojaka koji pohađaju studije, povećan je broj žena zaposlenih i tražilaca posla. Xhejrane, zajedno sa njenom organizacijom, usudila su se da razgovara o podeli imovine u porodici i ohrabruju i podržavaju mnoge žene da se uključe u politiku. Tokom 2012-2013, Xhejrane Lokaj i organizacija koju vodi u saradnji sa opštinom Dragaš razvila je aktivnost za obrazovanje devojčica uz kućne posete u selima ove opštine. Uspela je u nekoliko sela kao što je selo Kruša, gde je šest devojčica započelo srednjoškolsko obrazovanje. Međutim, bila je prilično razočarana kada nije bila uspešna u selu Restelica.

 

Njen san je samo da osnaži žene i muškarce na Kosovu kroz obrazovanje i zapošljavanje. Ove dve stvari će omogućiti ženama da donose jednake odluke u porodici i društvu.

Aktivista

Ishte një natë e zymtë vjeshte. Në një fshat të vogël, në pjesën perëndimore të Kosovës, në Pobërgjë të Deçanit kur të gjithë ishin në gjumë, një vajzë morri guximin të largohej nga familja. Në atë kohë, vajza 17 vjeçare nuk mund të pajtohej me fatin e paracaktuar nga familja: mos shkollimin dhe idenë për një martesë të hershme.

“O mos gaboni me më feju, se nuk shkoj!” “E kjo ka qenë arsyeja që i kam sjellë shumë probleme nënës sime, si një nënë e vetme, me 7 vajza, e pambrojtur”… Kjo vajzë rebele dhe feministe e guximshme është Xhejrane Lokaj, sot një grua 62 vjeçare.  

Historia e saj:

Pas përfundimit të klasës së tetë, për tri vite radhazi po priste nga nëna dhe babai konfirmim në qoftë se ajo do të mund të vazhdonte shkollën e mesme. Pa marrë parasysh lutjet e arsimtarëve, drejtorit të shkollës, kryetares së rinisë, ata nuk u pajtuan kurrsesi. E rritur në një familje me tradita dhe zakone të trashëguara, në asnjë mënyrë nuk e pranonin shkollimin e vajzave dhe barazinë gjinore.

Atëherë, ikja ishte e vetmja alternativë, duke marrë udhë drejt stacionit policor në Deçan me një kërkesë të vetme: “Du me u shkollue”.

Përgjegjësinë që e morri në moshë të re për vetën, gjashtë motrat e saj dhe familjen për shkollimin dhe avancimin e pozitës së gruas në shoqëri janë kujtimet nga rinia që Xhejranja i morri me vete, gjatë tërë jetës.  “Ti je vajzë dhe ruaju, ki kujdes çka po flet e çka po ban’. Djemtë janë ndryshe, ata i kanë kambët e lira”, e përshkruan ajo dallimin thelbësor mes grave dhe burrave në atë kohë.

Pas shumë vitesh, jeta e sfidoi përsëri duke e dërguar atë në jug të Kosovës, në një vend të izoluar, malor dhe patriarkal. Ajo filloi të punonte në Komunën e Deçanit si mami, por edhe duke promovuar vlerat e barazisë gjinore.

Ajo ka themeluar organizatën joqeveritare „Iniciativa për gratë e Dragashit“, ku punon pa u lodhur për të parandaluar martesat e hershme dhe avokon  për vajzat dhe gratë në komunën e saj që të kenë qasje në shkollim. Ajo po i lufton paragjykimet dhe nënvlerësimet ndaj vajzave “Jo kjo çikë nuk din, kjo nuk po mundet, a i besohet gruas”. Mirëpo, dëshpërohet shumë kur gratë dorëzohen para sfidave të padrejta.

Organizata të cilën e drejton Xhejranja organizon punëtori dhe takime të ndryshme me vajzat e fshatrave më të largëta dhe më të thella malore që përbëhen nga komuniteti shqiptar dhe komunitetit gorano –boshnjak. Deri më sot ata kanë zbatuar shumë projekte në fusha të ndryshme si: fuqizimi ekonomik, dhuna në baza gjinore, dhuna në familje, anti-trafikimi, barazia gjinore dhe shëndetësia. Me anë të disa iniciativave, edhe pse me shumë vështirësi, sot në Komunën e Dragashit është rritur numri i vajzave që ndjekin studimet, është rritur numri i grave të punësuara dhe punëkërkuese. Xhejranja së bashku me organizatën e saj kanë guxuar të flasin për ndarjen e pronës në familje, si dhe kanë inkurajuar dhe përkrahur shumë gra për t’u kyçur në politikë.  

Gjatë viteve 2012-2013, Xhejrane Lokaj dhe organizata të cilën e drejton në bashkëpunim me komunën e Dragashit zhvilluan aktivitetin për arsimimin e vajzave, me vizita shtëpi për shtëpi në fshatrat e kësaj komune. Ajo arriti me sukses në disa fshatra siç është fshati Krushë, ku 6 vajza filluan shkollimin e mesëm. Mirëpo, ishte ndarë mjaft e zhgënjyer kur në fshatin Restelicë nuk kishte pasur sukses.

E ëndrra e saj për t’i fuqizuar gratë dhe burrat në Kosovë është vetëm përmes arsimimit dhe punësimit. Këto dyja do t’i mundësojnë grave vendimmarrje të barabartë në familje dhe në shoqëri.

Aktiviste

A depressed autumn night. In a small village, in the western part of Kosovo, in Deçan’s Pobergje, when all were asleep, a girl took the courage to leave the family. At that time, the 17-year-old girl could not agree with the predetermined destiny of the family; missing education and accepting an early marriage. „Oh, do not dare to engage me with someone, I will not go. I brought many problems to my mother, who was a single mother, with 7 girls and unprotected.

This rebellious, feminine and rewarding girl is Xhejerane Lokaj, now 62 years old. After completing the eighth grade, she had been waiting for her mother and father for three years to show that she could go to high school. Regardless of the pleadings of teachers, school principal, youth chairman, they disagreed. Grown up in a family with inherited traditions and customs, they did not in any way accept girls’ schooling and gender equality.

Then, the escape was the only alternative, taking the road to the police station in Deçan with a request „I want to go to school“. The responsibility she took at an early age for herself, her six sisters and her family for education, and advancing the position of women in society were the memories of the youth that Xhejerane took with her throughout her life

“You are a girl and you should take care and watch out for what you are talking about and what you are doing. The boys are different, they have free legs to go,“ – she describes the fundamental difference between women and men at that time.

After many years, life again challenged her by sending her to the south of Kosovo, in an isolated, mountainous and a separated town. She started working in the municipality of Deçan as a midwife, but also promoting gender equality values because inequality was hurting her in the soul.

She established a non-governmental organization „Initiative for Women from Dragash“, which works tirelessly to prevent early marriages and advocates for girls and women in her municipality to have access to education. She is fighting the prejudices and underestimates of the girls. „This is not the case, I do not know, this is not true, can you trust a woman?“ However, she gets very disappointed when women are handed over to unfair challenges.
The organization lead by Xhejerane organizes workshops and meetings with the girls of the remote and deepest mountain villages that consist of the Albanian community and the Gorano-Bosniak community. To date, they have implemented many projects in various fields such as: Economic Empowerment, Gender-Based Violence, Domestic Violence, Anti-Trafficking, Gender Equality, Health. According to some initiatives, although with many difficulties, today in Dragash Municipality has increased the number of girls who attend the studies, the number of women employed and job seekers has increased. Xhejerane, together with her organization, have dared to talk about sharing the property in the family, and have encouraged and supported many women to get involved in politics. During 2012-2013, Xhejerane Lokaj and the organization she leads in cooperation with Dragash Municipality developed the activity for girls’ education, with home-to-home visits to the villages of this municipality. She succeeded in several villages such as the village of Krusha, where 6 girls started secondary education. However, she was quite disappointed when she was not successful in Restelica village. Her dream to empower women and men in Kosovo is only through education and employment. These two will enable women to make equal decisions in the family and society.

Activist

Leave a Comment

Ваша адреса е-поште неће бити објављена. Неопходна поља су означена *